Delinin Hatıra Defteri ve İçinde Hiç Geçmeyen Üç Silahşorlar

“Hep bir kuş kanadında gelip gittin

Bir imkansızlık okudu dudakların

Gözlerimin dilinden…”

Ve gözlerimin İçinde biraz sessizlik var

Biraz, ağlamak yerine uzaklara bakmışlık

Biraz,

 “Biraz” var,

(kirazın olmamışına densin bence)

Ne güzel olurdu değil mi ?

“Bahar geldi yeşeriyor birazlar

Yarimin kulaklarına taksam kirazlar”

Gibi yeni uyaklarımız olsa

Ben dalsam yine bir “şose, dutluk, asfalt “dolmuşuna

Ki ben dalsam dalsam hüzne dalarım,

Hüzün de bir denizdir, hem de Turuncu deniz

Sen ne renk elbise giyersen o renk deniz

Sonra bil bakim…aşık olurum

Herkes oluyorsa ben de olurum

Hem ben iyi aşık olurum

Böyle ezgin, böyle yaşlı, böyle masum olurum

Olmayacak şey değil aslında

Önce ben aşık olurum, ardından sen gelirsin

Yarım bırakıp gelirsin bir masalı

(O yüzden anneleri ölüdür “hansel ile gratelin”)

Masal bu ya, gözlerin de gelirler

Ben oturup gözlerinin karşısına

Buluttan yağmuru ummak kadar doğal bir biçimde

Ummadık şeyler umarım gözlerinden sonra

Mesela bir kent umarım, sırılsıklam

Saçların olsun umarım, seçim konvoyları kadar uzun

(Kovboyları ummam, ama onlar da gelir )

Bir sır umarım bilmem kim bilir

Kalbine kaç kulaç iple inilir…?

Demedim ya,

Önce kuşlar gelmişti,

Çiçek renginde kuşlar

İşte o kuşlar kadar sen gelmiştin

Ortalık dağınıktı, Bu aşka yeni taşınmıştım

Bir yıllık kaparosunu ödemiş

Yeniden dayayıp döşemiştim

Begonviller ekmiştim balkonuna

Karanfiller saksılar eski pikaplar almıştım…

Sen gelmiştin,

Ve sendin gördüklerin

Kulaklarının bu kadar güzel olduğunu ilk kez görüyordun

“kulaklarım” diyordun ne güzelmiş

Gözlerim diyordun,

-Bunlar mı ? diyordun istediklerin

-Al, diyordun atıyordun yüzüme

gözlerin diyordum…

biraz daha kalsana…

kalmıyordun biraz daha

sonra, evim başıma yıkılıyordu

kaparom yanıyor, begonviller soluyor

karanfiller, saksılar ve pikaplar seni çalıyordu

(taş pikaplar, toş pikaplar, tuş pikaplar)

evim başıma yıkılyordu

sen bir iç rüyadan bizim rüyayı izliyordun

sürükleniyorduk,

nükleer, tusunmai ve deprem yemiş japonya vatandaşı kadar felaketzede oluyorduk

Ve sizin rüyaya iltica ediyorduk

(bu siz biz olayı nerden çıktı bende anlamadım)

Sizin rüya, demokratik bir ülkeydi

Demokratikti ama demoydu

Tam sürümü alacak gücü yokmuştu devletinizin

Ben kalbimi bozduruyordum

Ödüyordum, üstün bana kalıyordu

Sonra üstünü alıp, üstüne de beni ekleyip

İkimizden bir uçurtma yapıyordum

İpini de kiraz ağacına bağlıyordum

“yüreğim bir uçurtma

İster uçurt, ister uçurtma”

Fiyatı  : 10 TL

Yıllık Abone:

İl İçi (Gümüşhane)     : 30 TL

İl Dışı  : 40 TL

Banka Hesap No:

0246 29070489-5003

Ziraat Bankası Gümüşhane Şubesi

Lütfen ödeme yaptıktan sonra dekont numarasını herfene@herfene.com Adınız Soyadınız ve adresine açık adresinizle birlikte e-mail atınız

Aşk’a Önermeler...

...Her Aşk, bir öncekinin Aşk olmadığını öğretir insana... Gerçek aşkı bulmak için kaç tane eskitmek gerekir?

..."Her Aşk" derken yanılıyor olabilir miyim acaba… Acaba aşk bir tane de. Her gelişinde kılık mı değiştiriyor?

…O halde... Aşk görünmek için sevgililerin bedenini kullanan bir varlıksa... Biz aşka mı aşığız. Yoksa?

…Âşık, sevgilisini; sevgilisinin kendisini sevdiğinden daha çok sevdiğine inanırken buna üzülmeli mi? Sevinmeli mi?

…İstediği zaman âşık olup, istediği zaman unutabileceğini söyleyen insanlar… Aşk’a hükmetmeyi öğrenmiş “aşkı-aşmış” insanlar mıdır, yoksa Onun ne olduğunu bilmeyen zavallılar mı?

…Aşk’tan nefret edilir mi? Eğer bu mümkünse, nefret eden kişinin Aşk’tan ondan nefret edecek kadar büyük bir zarar görmüş olması gerekmez mi? Aşktan zarar görmenin tek şartının âşık olmak olduğunu düşünürsek, Aşktan nefret eden kişinin nefret ettiği süre boyunca hala âşık olması gerekmez mi?

…Bir kimse, Aşk halinin kendisinde bulunmasından Muzdarip ve bu hâl dünyasını zindan, sağlığını tehdit, şuuruna da kastediyor, sıradan insanlar gibi yaşamasına engel oluyorsa.  Aşk için güzel bir şey diyebilir miyiz, bilakis bu sıfatlar ancak çetin bir hastalığın belirtileri değil midir?

… Aşk gerçekten iki kişilik midir? Erosun sadağındaki bütün okları kendi bağrına saplayıp… Maşukunun haberi olmadan dünyasını zindana çeviren âşıklar,  bu mağduriyetlerinden dolayı karşı taraftan bir hak iddia edebilirler mi? Bu durumdan, “Maşuk’un sevmesi zorunlu değildir”  diye bir önerme çıkarılabilir mi?

…Aşk’ın dereceleri mi vardır? Yani Mecnun’un aşkı gerçekten mi en büyük olandı, yoksa Mecnun bu rolü en iyi oynayan (dışavurum yeteneği en iyi olan) mıydı? Peki, eğer öyleyse, sevgisini sergileyemeyen âşıklar neyi sorumlu tutmalıdır bu durumdan?

…Aşk ile zekâ arasında nasıl bir ilişki vardır? Aşkın şiddetini duyumsayıp ona mukabele etmek zekâ işi olmalı değil midir? Ki  “mecnun” kelimesinin “deli” demek olduğunu düşünürsek, Aşk kendi mevcudiyetini böylesine çarpıcı bir ironi ile ilan etmekle “düşünsel duyumsamalarla” dalga geçmekte değil midir?  Bunların da yekününün deli işi olmadığını bile bile…

“O halde aşk, kendisini bir kalıba koydurtmamak için aklı en büyük silah olarak kullanırken… Kendisi neden musallat olduklarını mecnunlaştırmak için uğraşır?”

18/10/2010

Fahrettin Köseoğlu