Köyüm Uykuda

Ezan vakti serinden bir yel eser
Üşür ellerim baba, yüreğim üşür
Upuzun kavaklar yolumu keser
Her biri bir hatıraya dönüşür


Taş köprü üstünde yünler yıkanır
Su yürür toprağa, bağa, fidana
Yürüdüğüm baba, yollar tıkanır
Dilimde türküler, döner figana

Kar yağar kıranın bükük boynuna
Bahçeler dolusu sararmış yaprak
Bacalar dertlice tüter boyuna
Höllükten mezara döner şu toprak

Gurbetin kör gözü gözüme bakar
Analar, yaralı kuşlar gibidir
Bu dere güzleri bulanık akar
Ayrılık bembeyaz kışlar gibidir

Köyüm uykuda, kaygılar besliyor
Köyüm vurulmuş bir düşman gibidir
Kulak ver kuzular bizi sesliyor
Köyüm kaldığına pişman gibidir