Demiyor

Tutuklum değilsin, tutkunsan bile

Ürperir yüreğim yutkunsan bile

Gözlerin bir anlık gelip de dile

Git! Dese giderim… Ama demiyor

Ey bu şehre rengini veren kadın

Susarsam, söylenmez sanırdım adın

Hayalim elinde esirken yâd’ın

Bit! Dese biterim… Ama demiyor

Işık mı varlığın yoksa gölgemi

Yüreğin bilmem ki emin bölge mi?

Ruhum sularında kaybolmuş gemi

Bat! Dese batarım… Ama demiyor

Gülüşün geceye gözyaşı döker

Umudum önünde boynunu büker

İstese kalbimi yerinden söker

At! Dese atarım… Ama demiyor